นกฮูกหิมะแค่อยากเรียนอย่างสงบ#สโนว์ไม่ได้อ้วน!

ดวงตากลมโตสีเขียวมรกตกวาดมองทุกอย่างรอบตัว เมื่อเห็นว่าไม่มีใครอยู่ ร่างของชายหนุ่มผู้มีเส้นผมสีขาวสว่างก็เปลี่ยนเป็นนกฮูกหิมะตัวกลมในทันที 

"ฮูก...ฮูก.." นกฮูกตัวน้อยส่งเสียงร้องเบาๆ ในลำคอด้วยความสบายตัว นานๆ ครั้งได้กลับร่างเดิมแบบนี้ก็ไม่ได้แย่ 

จริงๆ สโนว์สามารถกลับร่างที่ห้องของตัวเองก็ได้ ไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่ต้องออกมาถึงป่าหลังอาคารเรียนแบบนี้ แต่เพราะว่ารูเมตร่วมห้องของเขาเป็นไฮบริดสายพันธุ์ชินชิลา ถึงจะไม่ได้เป็นอาหารโดยธรรมชาติของนกฮูก แต่ยังไงอีกฝ่ายก็นับว่าเป็นเหยื่อ การเปลี่ยนร่างในห้องอาจจะทำให้เขาตกใจเอา 

นกฮูกหิมะนั่งนิ่งอยู่บนพื้นหญ้า ผิดนิสัยของสัตว์ปีกทั่วไปที่มักจะขึ้นที่สูง ปีกสีขาวขนาดใหญ่ที่ทั้งหนาและนุ่มนิ่มกางออกเล็กน้อย จะงอยปากเล็กจิกลงที่ขนฟูตรงหน้าอก จากนั้นก็ค่อยๆ จัดขนที่แตกออกให้เข้าทางที่เข้าทาง 

อากาศเย็นสบายในตอนดึกทำให้สโนว์ไม่อยากกลับหอนอนตัวเองเลย แต่ก็กลัวจะโดนหักคะแนนความประพฤติอีก 

ถึงแม้ในตอนนี้จะถูกหัดออกไปจนแทบจะไม่เหลือแล้วก็เถอะ...

ระหว่างที่นกฮูกหิมะที่ทั้งตัวปกคลุมไปด้วยขนหนาสีขาวสุดนุ่มนิ่ม กำลังนั่งเล่นและแต่งขนอย่างสบายใจ เงาของบางอย่างก็บินผ่านตัวของเขาไป

แทบจะในทันที สโนว์หยุดทำทุกอย่างและหันหัวกลับไปมองข้างหลัง

ไม่มีใครนี่น่า...

นกฮูกหิมะเอียงคอด้วยความสงสัย ก่อนจะค่อยๆ หันกลับมา 

พับ!

"แว๊กกกกกกกกกก!!!" เสียงร้องดังลั่นถูกปล่อยออกมาจากคอของสโนว์พร้อมกับขนที่ฟูฟ่องขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็มีนกอินทรีย์ขนาดใหญ่ที่ไม่รู้ว่าจากไหน โฉบลงมาข้างหน้าเขา 

ไม่ต้องรอให้ใครบอก นกฮูกหิมะก็ลุกขึ้นจากที่นั่ง ปีกขนาดใหญ่กางออก ก่อนที่อุ้งเท้าน้อยๆ จะพาร่างนุ่มนิ่มวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็วโดยไม่ได้คิดจะหันกลับไปมองข้างหลัง 

ไม่เห็นมีใครเคยบอกเขาเลยว่าในหอพักมีอินทรีย์ตัวใหญ่ขนาดนี้ด้วย!! 

.........................

"สโนว์!!" เสียงเรียกหวานใสของเพื่อนสนิทที่ดังมาจากข้างหลัง ทำให้นกฮูกหิมะที่กำลังอ่านหนังสืออยู่หันหน้ากลับไปมองอย่างรวดเร็ว

แต่เขาดันลืมหันตัวไปด้วย 

"อ๊ากกก!! สโนว์! ทำบ้าอะไรเนี่ย!" ซึ่งแน่นอนว่าผลที่ตามมาคือเพื่อนตัวเล็กของเขาร้องลั่นด้วยความตกใจ ปีกสีน้ำตาลข้างหลังฟูฟ่องขึ้นจนแทบจะตั้งตรงอยู่แล้ว 

ต่อให้สโนว์จะหน้าตาดีขนาดไหน แต่มาหมุดคอใสกันแบบนี้ ใครจะไม่ตกใจบ้างล่ะ!

"พูดอะไรครับ นกฮูกก็หมุดคอได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ" ดวงตากลมโตสีเขียวมรกตจ้องมองเพื่อนร่วมชั้น ที่ทำเหมือนพร้อมจะเป็นลมได้ทุกเมื่อ ด้วยสายตามึนงง 

ดีแลนก็เป็นนกฮูกไม่ใช่เหรอ...

"... จริงเหรอ..." ดีแลนผ่อนลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อเพื่อนยอมหันตัวให้เชื่อมกับคอเหมือนเดิมแล้ว 

"ใช่สิครับ เนอะคุณไอแซก" ได้ยินน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเพื่อนทำให้นกอูกหิมะหันไปถามไฮบริดนกฮูกอีกหนึ่งคนในห้องเรียน

"ใช่แล้ว ไฮบริดนกฮูกสามารถหมุดคอได้เหมือนที่สโนว์ทำเมื่อกี้นั้นแหละ" รอยยิ้มเอ็นดูปรากฏขึ้นบนใบหน้าเหล่อเหลาของหนึ่งในนักล่าชั้นยอดของห้อง เมื่อเห็นสีหน้าที่เหมือนกับโลกถล่มของเจ้านกฮูกตัวน้อย 

"ละ...แล้วทำไม.. ทำไมฉันทำไม่ได้ล่ะ!!" ดีแลนยกขึ้นกุมหัวของหัวด้วยความตื่นตกใจ 

หรือว่า... หรือว่าเขาจะไม่ใช่นกฮูกงั้นเหรอ!

"ใจเย็นๆ ก่อนครับดีแลน คุณก็แค่มียีนไฮบริดในตัวน้อย ก็เลยไม่สามารถทำได้ในร่างมนุษย์ แต่เวลาอยู่ในร่างสัตว์ก็ทำได้ปกติครับ" นกฮูกหิมะส่ายตัวไปมาเบาๆ กับท่าทางหลงๆ ลืมๆ ของเพื่อนตัวเอง 

เมื่อวันก่อนก็พึ่งเรียนปฏิบัติไป ดีแลนคงลืมไปแล้วว่าตัวเองก็หมุดคอมองคนอื่นอยู่เหมือนกัน 

"อ่อ... นั้นสินะ ฮ่าๆๆ" 

.........................

มาอีกครั้งกับการเปิดเรื่องใหม่ รอบนี้ไม่ใช่หมา ไม่ใช่แมว แต่เป็นนกค่ะ! ฝากเอ็นดูน้องด้วยนะคะ 

แน่นอนว่ายังคงคอนเซ็ปต์ความน่ารักเอาไว้เหมือนเดิม แต่สิ่งที่น้องคนนี้ต่างจากนายเอกคนอื่นของไรท์ก็คือ น้องค่อนข้างขี้กลัวเอามากๆ แต่ก็มีความกล้าแบบแปลกๆ ด้วยเหมือนกัน5555

การติดเหรียญก็ยังเหมือนเดิมค่ะ ติด 2 เหรียญในรีดและ 4 เหรียญในดด เปิดให้อ่านฟรีทุกๆ สามวัน ลงทั้งตอนพิเศษและตอนหลัก